Kaldırım kenarlarında misket oynayan oğlanların sesi, arabayla sokak sokak dolaşan seyyar gofretçilerin sesine karışırdı. Kız çocukları köşe başında bellerine geçirdikleri lastikle birleri, ikileri oynarken camdan sarkan anneler ‘akşam yemeği hazır’ anonsu yaparak aileyi tek çatı altında toplamaya calışırdı. Basit, sade; ama bir o kadar da dolu zamanlar idi. İç içe ve güzeldi her şey. Seksek vardı mesela, şu hep yerden taşı alırken devrildiğim. E, şimdiki gibi...'
Güzel zamanlar, yegane insanlar dönemiydi.
