20 Şubat 2015 Cuma

En Büyük Engelimiz: Kendimiz

'Ayak bileklerim suyun içinde. Yürüyorum ufka doğru. Önümde uçsuz bucaksız turkuaz bir deniz. Sağımda solumda zirvesi sisli dağlar. Sağ omzuma şarkı mırıldanan bir kelebek konuyor. Parlaklığı göz alıcı. Tekrar yukarı uçtuğunda başımı kaldırıyorum göğe doğru. Dakikalardır gökkuşağının altında ilerliyormuşum meğer. Rüzgar cildimi sevdiğinde gözlerim açılıyor istemeden. Odamdayız kızımla ben. Biriz ve en büyük...'

Olmak istediğim yere kendimi götürmeyi seviyorum her seferinde. Yine götürdüğüm bir yerlerde karşılaştım kendimle.

0 yorum to “En Büyük Engelimiz: Kendimiz”

Yorum Gönder